حکایات عبرت آموز

 

حکایتی از اميد در روايات‏

 

 ابوذر غفارى از نبىّ اكرم صلى الله عليه و آله نقل مى‏كند:

مردى يك روز گفت: به خدا قسم خدا فلانى را نمى‏بخشد،

خداوند فرمود: چه كسى قسم خورد كه من فلانى را نمى‏بخشم؟

حتماً او را آمرزيدم و عمل آن قسم خورده را به خاطر آن كلمه بى‏جايى كه گفته بود حبط كردم‏.....

 

حکایت توبه «وحشى»

 

 در «مجمع البيان» در ذيل آيه:

[إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ]*.

مسلماً خدا اين كه به او شرك ورزيده شود نمى‏آمرزد، و غير آن را براى هر كس كه بخواهد مى‏آمرزد. و هر كه به خدا شرك بياورد، مسلماً گناه بزرگى را مرتكب شده است.

آمده است:

وحشى و يارانش پس از به شهادت رساندن «حمزه» عموى پيامبر به مكّه فرار كردند، سرانجام از عمل خود پشيمان شدند، نامه‏اى به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نوشتند كه ما بر كرده خود پشيمانيم و علاقه‏منديم به آيين اسلام رو كنيم؛ ولى يكى از آيات قرآن مانع ماست آنجا كه مى‏فرمايد:

[وَ الَّذِينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لا يَزْنُونَ‏].

و آنان كه معبود ديگرى را با خدا نمى‏پرستند، و كسى را كه خدا خونش را حرام كرده است، جز به حق نمى‏كشند، و زنا نمى‏كنند.

چون ما مرتكب گناهِ شرك و قتل و زنا شده‏ايم، اميد به رحمت نداريم.

در جواب نامه وحشى اين آيه نازل شد:

[إِلَّا مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلًا صالِحاً فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ‏].

مگر آنان كه توبه كنند و ايمان آورند و كار شايسته انجام دهند كه خدا بدى‏هايشان را به خوبى‏ها تبديل مى‏كند.

پيامبر صلى الله عليه و آله شخصى را مأمور كرد تا به مكّه رفته و اين آيه را براى وحشى و يارانش بخواند. پس از آن كه از آيه مورد نظر با خبر شدند گفتند: اين شرطى شديد و تكليفى دشوار است، ما مى‏ترسيم از عمل كننده‏هاى اين آيه نشويم.

حق تعالى اين آيه را فرستاد:

[إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ]*.

مسلماً خدا اين كه به او شرك ورزيده شود نمى‏آمرزد، و غير آن را براى هر كس كه بخواهد مى‏آمرزد.

چون پيامبر صلى الله عليه و آله اين آيه را فرستاد گفتند: مى‏ترسيم از گروه‏ [لِمَنْ يَشاءُ]* (براى كسى كه بخواهد) نباشيم.

در اين هنگام اين آيه نازل شد:

[قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‏].

بگو: اى بندگان من كه [با ارتكاب گناه‏] بر خود زياده روى كرديد! از رحمت خدا نوميد نشويد، يقيناً خدا همه گناهان را مى‏آمرزد؛ زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است‏

 

 پایگاه عرفان

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:



موضوعات مرتبط: داستانهای عبرت آموز
[ سه شنبه 8 اسفند 1391 ] [ 11:18 بعد از ظهر ] [ حسن نارنج پور ]
[ ]